zor be..İnsan hiç yaşlanmıyacak gibi hissediyor kendini..Anılardaki karelerde birer birer eksildiğini görünce,daha da acısı resimdekiler eksildikçe,daha bir hüzün kaplıyor içinizi..Ustalarımdan allahım ömür versin Memduh Ün hayatta ve dilerim nice uzun senelere...ne kadar dileyebilirim ki..Türk Sineması'nda janrının en büyük ustaları ile çalışma şansını bulduğum için mutluyum.Tek çalışmadığım usta Ö.Lütfü Akad usta idi..Şu anda yaşayan en yaşlı ustamız o,ardından memduh Hoca..
Zamanlısı-zamansızı olmuyor.."Ölüm bir adım kadar yakın"ken her an her taraftan bi haber geliverir..Ve unutulur...klüp başkanları vb önemli şahsiyetler her yıl kabirleri başında anılırken,ne yazık ki sinemamız çok vefasızdır..Duymadım bugüne dek kabri başında bırakın anılmayı;yüzlerce tv kanalında vd yayınlarda anılsınlar,yetişen kuşaklar tanısın onları...Örflerimiz-adetlerimiz-geleneklerimiz-değerlerimiz yittikçe yitiyor...Açılım dı-Kaçılımdı-Ergenekon du-darbe günlükleri uyudukça uyutuluyoruz.."Yedi....Uyuyanlar..en beğendiğim ve yönetmen olarak türkiye şartlarında çekebileceğim en iyi proje ve cesur bir işti..Kendini eleştirmen sayanlar Yedi...lafının derinliklerini kavrayamamış olmalı rakamla (7) yazmışlardı..Anlayın artık...